Ti Cuntu. Racconti in Dialetto di Tanino Riccobene 

LI MACCARRUNA (fatto siciliano raccontato da mio nonno, scritto da Tanino Riccobene)


C'eranu du frati unu siccu siccu ca si chiamava Vannuzzu e unu grassu ca avia li gargiulara ca ci pinnivanu chiamatu Sciaveriu.
Tutti dui li frati facivanu li viddrani e avianu un sciccariddru.
Lu Vannuzzu iera un carusu timidu timidu.
Iammu ca lu Vannuzzu si fa zitu e na sira su ammitati ncasa di la zita a mangiari.
Stanchi dopu na iurnata di travagliu si piglianu lu sciccariddru e si nni vanu di la zita.
La mamma di la zita ammità a tutti li parinti e priparà li maccarruna cu lu sucu.
Lu Vannuzzu, lu frati zitu ca iera siccu e timidu, s'affruntava a mangiari e ci dissi a li parinti di la zita ca di quantu ieranu stanchi nun putiva mangiari.
La mamma di la zita si dispiacì.
Nsumma si fici di sira tardu e veni un temporali.
La mamma di la zita ci dissi a li du frati e a li parinti ammitati "No, nun vi mannu cu stu temporali, ppi stasira muvitivi ccà. Stinnicchiammu na pucu di cuperti nterra e dumani matina vi nni iti". Dopu ca dissi accussì, piglià la pasta c'arristà, la cummiglià cu n'atru piattu e la sarbà di lu furnu.
Duranti la motti mentri tutti durmivanu, a Vannuzzu lu zitu chiddru siccu ci veni na fami ca nun putiva resistiri. Si la pensa si susi e va cerca ddri maccarruna. Cu lu scuru tastuliannu lu tirrenu ppi scansari a tutti ca durmivanu nterra, iappi la furtuna c'arrivà di lu furnu. Piglià lu piattu cu li maccarruna e cumincià a mangiari fina ca si sazià. Però Vannuzzu pinsà a so frati Sciaveriu chiddru cu li gargiulara grussi murtu di fami e dissi "Iu mi saziaiu e ma frati mischinu, mi fa na pena! Ora cci purtu puri li maccarruna".
Allura Vannuzzu piglia na grampata di maccarruna cu tutti dui li manu e cerca di purtalli a lu frati. Nsumma cu lu scuru ca c'era e cu ddri maccarruna ca ci sculavanu e cu lu sucu ca va a finiri ncuntru di la genti stinnicchiati ca durmivanu, tastuliannu sempri lu tirrenu cu li gughita cercava a so frati a lu scuru. Sulu ca sbaglia direzioni e va a finisci dunna iera stinnicchiata nterra la matri di la zita ca durmiva a panza ppi nterra scummigliata cu ( a ta scusari) lu culu di fora (iera d'estate). La mamma di la zita iera na fimmina grossa grossa, figurammuni chi darridi avia.


Tanino Riccobene


Continua...... A domani con la seconda parte....

Commenti

Post più popolari